Olimpia: II Wisła popłynęła...

niedziela, 19 października 2014

II Wisła popłynęła...

"Super-Agata"...

W swoim kolejnym meczu rozgrywek II Ligi Kobiet nasze "starszaki" pokonały we własnej hali kolejną Wisłę - tym razem tę z Krakowa - 74:54. W pierwszej połowie spotkania toczyliśmy bardzo wyrównany pojedynek ze zmieniającym się prowadzeniem i czterokrotnie pojawiającym się na tablicy wyników remisem. Graliśmy stylem..... szarpanym? raz lepiej raz gorzej zwłaszcza w obronie. Gdy mimo wszystko, w szóstej minucie drugiej kwarty odskoczyliśmy na 8 punktów po kolejnym udanym zagraniu "super-w tym dniu-Agaty" i gdy wydawało się, że wreszcie łapiemy równowagę i będziemy powiększać przewagę nastąpiło "TO" - siedem kolejnych punktów zdobywają Wiślaczki i nasza przewaga w dziewiątej minucie II kwarty topnieje do zaledwie 1 punktu (26:25). Dobrze, że w ostatnich minutach drugiej kwarty, za sprawą "oczek" Justyny i Małej, powiększyliśmy minimalnie swoją przewagę i na przerwę udało się zejść

Monika...może częściej ?

prowadząc 29:25. Dopiero trzecia kwarta to oczekiwany przełom. Seria 14 punktów z rzędu zdobytych przez Agatę „przerwana tylko trójką” Oli wyprowadziły Nas na 13 punktów przewagi (40:27), a w chwilę później seria 7 punktów "Czaji" i dwa „oczka” Wioli ustaliły wynik 55:38 na koniec kwarty trzeciej. Nie bylibyśmy "sobą" gdybyśmy w kolejnej-ostatniej kwarcie kontrolowali przebieg spotkania. Pomiędzy 4 a 6 minutą dostajemy 0:9 i z 23 oczek przewagi robi się 14!!!! - kto "bogatemu zabroni". "Otrzeźwienie" przyszło szybko i w kolejnych minutach znowu wróciliśmy na prawidłową "ścieżkę" stopniowo powiększając przewagę do 20 punktów ostatecznie wygrywając 74:54. Podsumowując: jest wygrana, jest Ok no ale..... bo zawsze jest jakieś "ale" - początek spotkania to znowu nerwówka w obronie i kilka szybkich fauli (wszystko chcemy wybijać, przechwytywać w efekcie np. w 4 minucie pierwszej kwarty mamy przekroczony limit). W ataku kilka "szybkich" podań w ręce (przeciwniczek oczywiście) i kilka nierozsądnych decyzji rzutowych. Dobrze, że w kwarcie trzeciej i w długich fragmentach czwartej nastąpiła zdecydowana poprawa bo: wreszcie zaczęliśmy lepiej funkcjonować w obronie przemieszczając się na słabych i mocnych stronach...może dla tego, że broniliśmy tego kosza gdzie "ciężar spojrzenia trenera" i "aksamitny głos" docierały do TEAM-u lepiej??? ;-),

.."ciężar spojrzenia", "aksamitny głos"....

efektywniej wykorzystywaliśmy skuteczną Agatę, która z kolei podwajana dobrze współpracowała z Moniką i Małą (gdyby Monika zdecydowanie mocniej zaatakowała kosz po dobrych podaniach pewnie rzuciłaby rekordową dla niej liczbę oczek). Daliśmy też, o dziwo, kilka niezłych podań do kontry co pozwoliło zagrać "ze dwa" szybkie ataki.